De wereld kijkt deze week opnieuw naar de VS en dan vooral naar Jerome Powell, de voorzitter van de FED. Hoe groot zal de renteverlaging zijn? Maar vooral: wat is Powells mededeling of analyse daarbij? Dát zal vooral een impact hebben, weet hoofd aandelenstrategie Gert Bakelants.
Het viel te verwachten: kredietratingbureau Fitch verlaagde vrijdag de kredietwaardigheidsrating voor Frankrijk van AA- naar A+. Na het aftreden van premier Bayrou, die stelde dat de Franse staatsschuld met 5.000 euro per seconde stijgt, is het schuldenprobleem uiteraard niet opgelost. ‘Zachte heelmeesters, stinkende wonden’, oordelen de markten.
Vrijdag steeg de tienjaarsrente vrij fors, maandag leek de rust weer te keren, weliswaar met een licht oplopende rentespread tegenover de andere Europese landen. Spanje viel vorige week een kredietratingverhoging van Standard & Poor’s te beurt, van A naar A+. Opvallend wat de tienjaarse rente betreft: in de VS is die de voorbije maanden neerwaarts gericht, waardoor de rentekloof met Europa aanzienlijk verkleinde.
Dat laatste kan mogelijk gelinkt worden aan de rentevergadering van de Federal Reserve, de Amerikaanse centrale bank, nu woensdag 17 september. Het gros van de economen verwacht een verlaging met een kwartprocent (0,25%), de eerste verlaging in negen maanden. President Trump voerde zondag nogmaals de druk op door een ‘grote verlaging’ te voorspellen. De jongste week steeg alvast het aantal marktwaarnemers dat een verlaging met 0,50% verwacht.
Door de combinatie van een hardnekkige inflatie en een vertragende arbeidsmarkt/economie kan de vrees voor stagflatie de kop opsteken: stagnerende economie bij hoge inflatie. Een dreigende economische terugval pleit voor agressievere renteverlagingen, inflatie voor het tegendeel. Een patstelling.
Risk on of risk off?
Nog belangrijker dan de rentebeslissing zelf zal dan ook de visie van de Fed over deze variabelen zijn, samen met het verwachte traject van de beleidsrente in 2025-2026, de zogenaamde ‘dot plot’. De markten hebben immers al verlagingen ingeprijsd tot diep in 2026.
Een bevestiging van een nakende golf van goedkoop geld is nodig om de huidige ‘risk on’-modus te verantwoorden. Geeft Fed-voorzitter Powell, die nog op zijn stoel zit tot mei 2026, het signaal dat de markten te hard van stapel zijn gelopen (denk aan de onzekere impact van de invoerheffingen op de inflatie), dan dreigt een ‘risk off’. Powells woorden zullen dan ook krachtiger zijn dan de renteverlaging op zich.
De markten zijn in aanloop in opperbeste stemming, met een Amerikaanse tienjaarsrente op het laagste niveau sinds april en de Nasdaq 100 die de langste winstreeks in meer dan een jaar neerzette tot een nieuw record. Te ver vooruitgelopen? We zullen zien. O ja, ook de centrale banken van Canada, Japan en het VK tekenen deze week present met rentemeetings, maar die zullen in de schaduw van die van de Fed vallen.