‘As january goes, so goes the year’, stelt een van de vele beurswijsheden. Als de start van het jaar richtinggevend zou zijn, mogen we ons aan een levendig en boeiend 2025 verwachten. Voorlopig staat de teller voor de Europese beurzen op een winst van 1 à 1,5%. Voor Wall Street gelden dezelfde getallen, maar dan negatief. De zenuwen staan alvast strakker gespannen. Weldra zal Donald Trump zijn troon bestijgen en zijn eerste beslissingen uitvaardigen. Voor of tegen de man, zijn politiek zal regelmatig de financiële markten beroeren. In het kieshokje worden de kaarten voor enkele jaren geschud, op de markten wordt elke dag ‘gestemd’. De grootste suspense vinden we overigens op de obligatiemarkten, waar de tienjarige rente op staatsobligaties sinds begin december een half procentpunt steeg. Op zo’n korte periode is dat best spectaculair. Het daagt het slimme geld - zo worden de obligatiemarkten wel eens genoemd - dat handelstarieven en ontsporende overheidsschulden de inflatie voor een langere periode hoog zullen houden. Zelfs in het economisch zwakkere Europa slaagt men er maar niet in om duurzaam het doel van 2% te bereiken. De inflatieverwachtingen nemen ook bij ons weer toe. De markten eisen dus logischerwijze een hogere vergoeding voor het opgelopen risico, in casu een hogere rente.
In de VS is dat voor een looptijd van 10 jaar liefst 4,76%, terwijl voor de brede S&P 500-index vlot 24 keer de jaarwinst betaald wordt. Dat betekent dat het gemiddelde S&P 500-bedrijf (weliswaar met grote onderlinge verschillen) slechts iets meer dan 4 USD verdient voor elke 100 USD die u nu investeert. Voorlopig blijven de beurzen relatief rustig, maar mocht de rente verder richting 5% hollen, dan kan dat ook voor de aandelenindices een ‘tipping point’ betekenen. Het risico op een beurscorrectie (daling >10%) is alleszins toegenomen. Stevig geprijsde indexaandelen waarop fors winsten rusten, zijn het meest kwetsbaar. Het geld dat hen via ETF’s bereikte, zal desgevallend immers via hetzelfde kanaal weer wegvloeien. Ongezond zou dat niet zijn. Het zou bovendien de beleggersaandacht kunnen verleggen naar aandelen die wel laaggeprijsd zijn, want die zijn er ook. Dooi voor de value-belegger die al veel te lang in de kou heeft gestaan.