Wall Street bloedde begin deze week – en ook voor de Europese beurzen werd het geen florissante opening. Loert er een recessie om de hoek? Of is dit eerder een gezonde correctie? En zijn er dan koopkansen voor beleggers – of wacht je nog beter even af? Gert Bakelants, hoofd Aandelenstrategie van De Belegger, analyseert en geeft zijn scherpe blik op de zaken.
Vorige week tekende de Nasdaq al voor de slechtste beursweek van het jaar, maandag kwam de technologiebeurs na een sell-off van 4% in correctiegebied terecht. Dat wil zeggen: een daling van meer dan 10% tegenover het hoogtepunt. Opvallend: het was bij het begin van de week opnieuw Big Tech dat zwaar onder vuur kwam te liggen. Van de 'Magnificent Seven' gaven er vijf meer dan 4% prijs. Tesla halveerde al sinds het hoogtepunt van… halfweg december. Dat heeft uiteraard met de gecontesteerde figuur van Elon Musk te maken.
Don't mention the R-word
De hamvraag is of het om een gezonde correctie gaat die een uitgelezen koopkans biedt, of dat we op weg zijn naar een berenmarkt (een daling van minstens 20%). The one billion dollar question. Feit is dat technische correcties van 10% statistisch elk jaar wel eens voorkomen, en intussen was het weer al een tijd geleden.
Op de social media lees je nu zowel optimistische (‘dit is een koopkans’) als negatieve (de start van meer onheil) scenario’s. Veel hangt af van het beleid van president Trump en de economische indicatoren in de VS. Die laatste zien we snel verzuren. We gaven al vaker aan dat de onvoorspelbare tarievenoorlog van Trump van de VS vooral een onbetrouwbare handelspartner maken. En dat dat niet ongestraft kan blijven. Ook de lokale bedrijven weten van toeten noch blazen en stellen bijgevolg hun investeringen uit. En door de drastische besparingen in het staatsapparaat (de vele ontslagen) houdt ook de consument steeds meer de vinger op de knip. Gevolg: een economie in kramp.
Nog maar enkele weken geleden vreesde de markt dat de plannen van Trump voor bijkomende groei en inflatie zouden zorgen. Nu wordt her en der het R-woord uitgesproken (recessie), hoewel Trump het liever heeft over een transitieperiode. Andere economen vrezen ‘stagflatie’, een stagnerende economie en combinatie met inflatie. Maar ook dat is niet positief voor de aandelenmarkten. De retoriek in de VS is alleszins verschoven. Evolueren we na jaren van stevige groei tussentijds naar een recessie, dan hebben we het laagste niveau niet gezien.
Sinds 2008 is de jongste generatie beleggers geconditioneerd om de dip te kopen. Telkens loonde dat immers. Dat blijft uiteraard maar duren tot het gedaan is
Tussentijdse oplevingen blijven evenwel mogelijk. Sinds 2008 is de jongste generatie beleggers geconditioneerd om de dip te kopen. Telkens loonde dat immers. Dat blijft uiteraard maar duren tot het gedaan is. De oudere generatie beleggers die de technologiebubbel in 2000 zag leeglopen, moest tot maart 2003 wachten voordat het dieptepunt werd bereikt. De S&P500 halveerde toen en nam daar liefst 30 maanden de tijd voor. De huidige situatie kan niet met toen vergeleken worden, dat klopt zeker. Technologiebedrijven zijn nu cashflowgenerators, balansmatig gezond en leveren een positieve bijdrage tot de algemene productiviteit. De geschiedenis zal zich dus wellicht niet herhalen, maar ze kan wel ‘rijmen’. Het is alleszins niet zo dat big tech plots goedkoop werd na een eerste correctie. Eventuele koersoplevingen zijn wellicht kansen om alsnog een te grote blootstelling aan dure Big Tech af te bouwen.
Europe is back
Om met een positieve noot te eindigen: net zoals de stijging op Wall Street niet breed gedragen werd, geldt dat ook niet voor de daling. Maandag waren er ondanks een bloedrode beurs best wel wat stijgers te vinden, voor dan bij defensieve sectoren.
Er zijn dus alternatieven, en er is een zekere sectorrotatie waardoor attente beleggers nog steeds zaakjes kunnen doen. Ook nog geografisch, waarbij Europa ondanks de recente outperformance merkelijk goedkoper blijft. Op het Oude Continent is na jaren van scepsis het sentiment ten goede gekeerd. ‘Whatever it takes’, stelde de aanstaande Duitse bondskanselier Friedrich Merz voorbije week vastberaden. Een knipoog naar de iconische uitspraak van Mario Draghi, de voormalige voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB), op 26 juli 2012. De bijhorende zinsnede ‘believe me, it will be enough’ deed speculanten hun kar keren en voorkwam dat de eurozone uit elkaar viel. Merz schuift nu voor de komende 10 jaar een investeringsplan van liefst 500 miljard euro naar voor, bestemd voor defensie en infrastructuurwerken. Geen klein bier, want zowat 12 procent van het bruto binnenlands product (BBP). De Duitse schulddiscipline werd overboord gegooid, maar daar staat een stevige groei-impuls tegenover. Gisteren rezen weer wat twijfels of er een Duitse meerderheid voor het plan gevonden kon worden, maar laat voor Europa winstnemingen wel nog een ‘buy the dip’ zijn.
De Trump-trade is begraven, de herontdekking van de Europese beurzen steeds meer een realiteit, ook door Amerikaanse beurshuizen. En ook voor de tot nog toe verweesde small- en midcaps van eigen bodem kan en zal het keren.
Van de Amerikaanse Centrale Bank wordt nu verwacht dat ze al in juni een renteverlaging zal doorvoeren om erger te voorkomen, terwijl de Europese Centrale Bank net weer wat meer op de monetaire rem zal staan. Ook op de obligatiemarkten tegenovergestelde bewegingen, met stijgende langetermijnrentes in Europa en dalende in de VS. Het hoeft niet te verbazen dat de euro weer aan kracht wint tegenover de dollar.
De Trump-trade is begraven, de herontdekking van de Europese beurzen steeds meer een realiteit, ook door Amerikaanse beurshuizen. En ook voor de tot nog toe verweesde small- en midcaps van eigen bodem kan en zal het keren. Het bod van Coucke en kompanen op Smartphoto wordt - terecht - als karig bestempeld. De premie van 46,2% doet nochtans een stevige prijs vermoeden. Het wijst vooral op een algemene (te) lage waardering voor de kleintjes op de beurs. Voorlopig kan u nog naar hartenlust koopjes doen, maar ook dat zal niet eeuwig blijven duren.
Bekijk via deze link ook nog een video waarin de vraag van De Tijd-lezer Ivan wordt behandeld, of Big Tech nu koopwaardig is, na de correctie(s).