Shell

Enkele jaren geleden leek het einde van het tijdperk van fossiele brandstoffen bezegeld. Inmiddels werd duidelijk dat dit nog lang niet het geval is. Door de geopolitieke spanningen met Rusland zal zelfs opnieuw in fossiele brandstoffen geïnvesteerd worden, vooral in gas. Goed nieuws voor geïntegreerde spelers zoals Shell, die de wind in de rug hebben en rijkelijk cashflows accumuleren. Het aandeel presteert dit jaar dan ook buitengewoon goed. Die positieve trend kan nog een tijd aanhouden, maar toch worden we – anticipatief – wat voorzichtiger.

 Door nieuwe investeringen elders in de wereld stijgt globaal weldegelijk het aanbod. Ook het Russische gas dat niet langer naar Europa vloeit, zal ergens anders een afzetmarkt vinden. Een groter totaal aanbod dat op termijn de prijzen weer zal drukken. De huidige hoge gasprijzen zijn overigens het gevolg van speculatie, die tot abnormaal hoge prijzen leidt. Een forse duik is vroeg of laat dan ook onvermijdelijk, ook al kan het ‘nieuwe normaal’ structureel hogere prijzen omvatten dan voor de inval van Rusland. 

- Olie- en gasbedrijven zijn recessiegevoelig. De prijzen mogen – voorlopig - dan wel hoge toppen scheren, de volumes zijn door de lagere vraag (sommige fabrieken sluiten zelfs) gedoemd om te dalen. Die conjunctuurgevoeligheid wordt door de specifieke situatie nog te veel genegeerd.

- Oliebedrijven lopen onder druk van de publieke opinie het risico op een afroming van hun ‘uitzonderlijke’ winsten. Geldhongerige overheden zullen daar her en der gretig gebruik van maken, terwijl ook andere ‘regulitis’ op de winst kan wegen. Ook energiebedrijven kampen overigens met hogere kosten (voor materiaal, lonen,…).

- De hoge prijzen voor gas en olie zal de energietransitie niet in de weg staan. Hierin zal de sector nog pakken geld moeten investeren wil het niet weggeconcurreerd worden, een gegeven dat door de huidige gunstige energieprijzen onderschat wordt.